Woensdag 7 september hadden wij de 20-weken echo. Best spannend. er wordt dan gekeken naar eventuele afwijkingen bij de baby. Zo wordt er gekeken of de baby een open ruggetje heeft, of een open schedel, maar ook naar de organen als het hart. Daarnaast wordt er gekeken naar de groei van de baby.
Het was dus best spannend die dag. We hadden de echo pas om 7 uur 's avonds, dus we waren overdag beide aan het werk. Op zich ook wel prettig aangezien je dan toch bezig bent en niet te veel na hoeft te denken. Ik was die avond best zenuwachtig. Ergens denk je wel dat alles goed is, voor je gevoel kunnen ze veel dingen ook al eerder opmerken, maar toch was ik nog wel zenuwachtig.
We begonnen al vrij snel toen we er waren. Veel informatie hadden we haar al gegeven tijdens de pretecho. We gaven haar de brief van de verloskundige en daarna begonnen we ook al met de echo. Het was de eerste keer wel weer even opkijken. De kleine paste nu nog maar net helemaal op het scherm. 4 weken geleden paste dat nog makkelijk en was er nog meer ruimte om heen.
Tijdens de echo kregen we de mogelijkheid om een dvd te maken van de echo. Dit wilde we nauurlijk wel. Is toch wat tastbaars. Er werd echt overal naar gekeken. De lengte en breedte van het hoofd, lengte van het been en het bekken. Het was mooi om te zien. Het is leuk om te zien dat alles goed gaat, want gelukkig gaat alles goed. Er waren geen bijzonderheden op de echo te zien. Na een half uur stonden we met een dvd, de foto's en papieren voor de verloskundige weer buiten. Maar gelukkig met de boodschap dat alles goed gaat.