Inmiddels heb ik nog vier weken te gaan voor het de uitgerekende datum is. Behoorlijk spannend als je het mij vraagt. Het komt nu snel dichterbij. Sneller dan ik had verwacht. Het is ook al even geleden dat ik een blog hebt geplaatst, wat mede komt door verschillende klachten en griep. Maar bij deze toch weer een blog.
Ik ben inmiddels vier weken geleden met zwangerschapsverlof gegaan. Dit was twee weken eerder dan de zes weken die ervoor staan. Het werk zelf was prima te doen. Ik zat tenslotte op kantoor en hoefde geen zwaar lichamelijk werk te doen. Het werk hield ik dan ook wel vol, ook al had ik een maand of 2 eerder al besloten dat ik een dag minder zou werken (van 5 dagen naar 4) i.v.m. vermoeidheid.
Hetgene wat mij echt opbrak was dat ik naast werkdagen van 8,5 uur, ook nog ruim 2 uur per dag kwijt was aan reizen. Ik was na het werk nog wel redelijk te doen, maar tijdens het reizen zakte ik in. Ik sliep ook steeds meer(lag om 8 uur al in bed en was nog steeds moe als ik de volgende ochtend om 6 uur wakker werd). Hierdoor kon ik me niet meer concentreren op werk, begon fouten te maken en ik zat ook niet meer zo lekker in mijn vel. Dus in overleg besloten toch nog eerder te stoppen dan het zwangerschapsverlof in gaat.
Het was best een opluchting om te stoppen en niet meer die verplichtingen te hebben. Ik vond het eerst wel moeilijk, het voelde toch wel een beetje als falen omdat ik het niet volhield. In mijn omgeving reageerde iedereen wel positief erop en gaven me groot gelijk. Ik ging toch dagelijks wel over een grens heen en mijn omgeving had dat al eerder gezien/door dan ik. Na een paar dagen kon ik ook al zeggen dat ik het toch wel heel fijn vond. Het had ook wel veel positieve gevolgen/
Ik kreeg meer energie, lag niet meer zo veel te slapen en kon met mijn man weer wat dingen doen, zonder om te vallen van vermoeidheid. We zijn dan ook nog een weekendje weg geweest met zijn tweeën. Als laatste keer met zijn tweetjes en ik kreeg het ook voor elkaar om dan een dag rond te lopen. Uiteraard wel met af en toe een pauze om bij te komen. Maar kort gezegd, was het uiteindelijk een hele goede keus om te stoppen. Vooral voor mezelf en dat besef kwam pas toen ik thuis zat en niets meer hoefde.
Helaas zijn er inmiddels wel wat klachten bijgekomen, maar daarover schrijf ik meer in de volgende blog.